Παιχνίδια που παίζαμε όλοι μας όταν ήμασταν παιδιά (για την γενιά του 1980)

Παιχνίδια που παίζαμε όλοι μας την δεκαετία του 1980

Γιορτές έρχονται και θέλουμε να θυμίσουμε αλλά και να θυμηθούμε και οι ίδιοι τα παιχνίδια που περιμέναμε και ονειρευόμασταν να μας φέρουν δώρο οι παππούδες μας, οι γιαγιάδες μας, οι γονείς μας. Ελάτε να κάνουμε μία βόλτα και να θυμηθούμε πως τα παιδικά μας χρόνια όσοι μεγαλώσαμε την δεκαετία του 1980 και του 1990.

Ξεκινάμε με τα επιτραπέζια...

Κάστρα και Πολιορκητές

Μοναδικό παιχνίδι μάχης και στρατηγικής που όποιος φίλος μας το είχε στα μέσα της δεκαετίας του '80 γινόταν ταυτόχρονα και στέκι από πιτσιρικάδες. Πετώντας αυτές τις μικρές μπλε ή κόκκινες "βολές" στόχος ήταν η καταστροφή του κάστρου του αντιπάλου. Και μόλις τέλειωνε πάλι από την αρχή! Ατέλειωτες ώρες διασκέδασης...

Subbuteo 

Πριν τα ηλεκτρονικά ποδοσφαιράκια και τα ουφάδικα που έκαναν την εμφάνιση τους στις αρχές της δεκαετίας του '90, εκτός από τις αλάνες και τις πλατείες που παίζαμε όλοι για ώρες με την στρογγυλή θεά και τις υπόλοιπες ώρες παίζαμε πάλι ποδόσφαιρο. Όποιος φίλος είχε το Subbuteo, έστρωνε την τσόχα και τις κερκίδες και οι άλλοι παίρναμε τις ομάδες μας από το σπίτι (φοβερό πολλοί από εμάς είχαμε συλλογή από ομάδες χωρίς το κυρίως παιχνίδι) και μαζευόμασταν για παιχνίδι. Αν παίζοντας έσπαγε κάποιος παίχτης που ήταν φτιαγμένος από σκληρό πλαστικό πέφτοντας στο πάτωμα δεν μιλιόμασταν για μέρες από την στενοχώρια, ψάχνοντας την καλύτερη κόλλα ταυτόχρονα για να ξανακολλήσουμε τον "τραυματισμένο" μας ηγέτη.  

Monopoly

Στα μέσα της δεκαετίας του 80 κανένα σπίτι δεν ήταν χωρίς Monopoly. Και όποτε ερχόταν ξαδέρφια, φίλοι και γνωστοί, το παιχνίδι κατέβαινε από το ντουλάπι ή από το πατάρι και ο χαμός άρχιζε. Συνήθως σε όποιον δεν καθόταν το ζάρι το παρατούσε και έφευγε απαξιώνοντας με τον τρόπο του τους υπόλοιπους που όμως δεν δίναν σε τέτοιες λεπτομέρειες σημασία, μοναδικός σκοπός να εξολοθρεύσεις οικονομικά όλους τους αντίπαλους. Είναι τέλος από τα χαρακτηριστικά παιχνίδια που αν το είχε αγορασμένο μεγαλύτερος αδερφός μας δεν μας άφηνε να το αγγίξουμε ποτέ.

Σκορ 4

Απλή σύλληψη και μεγάλες μάχες για δύο. Κάνε τετράδα κάθετα, οριζόντια ή διαγώνια τοποθετώντας τα πούλια του χρώματος σου μέσα στο κλασικό μπλε πλαίσιο και έχεις την τιμή να ανοίξεις το διαχωριστικό που κρατάει τα πούλια σταθερά να φύγουν όλα κάτω και να φωνάξεις δυνατά. Κέρδισα!!! Η συνηθισμένη απάντηση ήταν "έλα πάμε ένα ακόμα" και ποτέ δεν έλεγες ΟΧΙ... πάλι από την αρχή! Σε σπάνιες περιπτώσεις τα πούλια σχεδόν γέμιζαν το ταμπλό και τότε η νίκη ήταν ακόμα πιο μοναδική.

Stratego 

Μάχη για δύο με σκοπό την κατάληψη και εξόντωση του αντιπάλου, με πιο απλά λόγια πρέπει να πάρεις την σημαία από τον αντίπαλο! Πολλά πιόνια που έπρεπε να τα στήσεις μαεστρικά στο πεδίο της μάχης (ταμπλό) ώστε ο αντίπαλος να φάει τα μούτρα του, αλλά στο πεδίο της μάχης δεν έφτανε μόνο αυτό, έπρεπε να έχεις καλή μνήμη, αποφασιστικότητα και πολλές φορές τόλμη. Ανιχνευτές, Βόμβες, Αξιωματικοί, Αλεξιπτωτιστές, όλοι υπακούν στις εντολές σου. 






Hotel

Και εκεί που κάποια μέρα πήγαμε σε ένα φιλικό σπίτι, ο φίλος μας μας τράβηξε από το χέρι και τρέχοντας μας πήγε στο δωμάτιο του. "Κοίτα τι έχω!!!" και πάνω στο τραπέζ βρισκόταν ένα καινούργιο αστραφτερό παιχνίδι με υπέροχα τρισδιάστατα κτήρια. "Το λένε Hotel, είναι σαν την Monopoly αλλά πιο ιδιαίτερο, έλα κάτσε να στο δείξω!!" και κάπως έτσι ξεκινούσε μια εποχή λατρείας με το συγκεκριμένο παιχνίδι, το βράδυ που γυρνούσες το σκεφτόσουν, λίγο τα γυαλιστερά κτήρια, λίγο τα χρώματα, ήθελες να είναι το επόμενο δώρο από τον Άγιο Βασίλη, ή από την μαμά και τον μπαμπά ή από τον θείο, από οποιονδήποτε τέλος πάντων...απλά το ήθελες. 




Μάντεψε Ποιος

Η ευκολία των κανόνων το έκανε must για όλους μας. Ένα ταμπλό, πολλές φάτσες που έπρεπε να επιλέξεις έναν εσύ και έναν ο αντίπαλος με σκοπό να βρεις την επιλογή που έκανε ο άλλος κάνοντας ερωτήσεις... Το έχει μουστάκι?, Φοράει Καπέλο?, Έχει Μπλέ Μάτια? αντηχεί ακόμα στα αυτιά μας αναπολώντας τις ατέλειωτες ώρες χαράς που μας χάριζε... 

Σίγουρα δεν είναι μόνο αυτά, θέλουμε να μας στείλετε και εσείς τα δικά σας αγαπημένα, αλλά δεν σταματήσαμε εδώ, ψάξαμε και βρήκαμε και άλλα παιχνίδια που μας και όχι μόνο που μας είχαν πάρει την καρδιά... συνεχίζουμε λοιπόν!!!


Ατέλειωτες ώρες χαράς

Πολλές φορές δεν είχαμε φίλους στο σπίτι, ο μπαμπάς και η μαμά δεν μπορούσε να παίξει μαζί μας γιατί είχαν δουλειά και έπρεπε να ασχοληθούμε με κάτι, τότε ανοίγαμε κουτιά, φτιάχναμε πόλεις, χωριά και παίζαμε ώρες μόνοι μας... ας θυμηθούμε τα παιχνίδια που μπορούσαμε να παίξουμε και μόνοι μας πλάθωντας ιστορίες και δημιουργώντας παραμύθια...

Playmobil 

Μοναδικές ώρες χαράς και διασκέδασης, ακόμα και λίγα να είχαμε μπορούσαμε να δημιουργήσουμε απίστευτες ιστορίες δράσης, περιπέτειας και φαντασίας. Κάναμε την νοσοκόμα, διαστημάνθρωπο, τον κλέφτη αστυνόμο, το παιδάκι γιατρό και δεν κουραζόμασταν ποτέ, παρά μόνο όταν μας φωνάζανε οι γονείς μας να τα μαζέψουμε.


Waterful Ring Toss

Δεν σας λέει τίποτα? σίγουρα? Για δείτε την φωτογραφία και κατευθείαν θα πείτε "τι μου θύμησες τώρα". Ένα σας λέω ακόμα για να το θυμηθείτε πιο καλά, πολλές φορές από το πολύ πάτημα του κουμπιού πονούσε ο αντίχειρας! έτσι δεν είναι?












Muscle Toys

Και ξαφνικά για λίγα χρόνια στα τέλη του 80 έγινε χαμός, είχαν πολλά από αυτά 4 πόδια, 8 χέρια 3 κεφάλια, αλλά είχαν κάτι πάλι που τρώγαμε κόλλημα!!! Τα παίρναμε παντού μαζί μας: στις διακοπές, στην θάλασσα, στο σχολείο, στο πάρκο, στον κήπο, στην τσάντα, στην αλάνα! Ο ένας τα δείχναμε στον άλλο, ανταλλάζαμε και μεγαλώνοντας τα ξεχάσαμε και τα έχουμε αφήσει πια σε ένα πατάρι ή στην αποθήκη..








Bristle Blogs

Πολλά κομμάτια σαν τουβλάκια, με απαλές απολήξεις και σε ότι σχήμα και ότι χρώμα ήθελες. Πολλές φορές δεν κολλούσαν καλά το ένα με το άλλο και πέφτανε όλα μαζί την ώρα που τελείωνες την κατασκευή που είχες στο μυαλό σου, νευρίαζες και τα πετούσες όλα κάτω... Μετά από λίγα λεπτά όμως πάλι εκεί!!! 










View Master

Ναι ναι ναι!!! Σαν κιάλια με το χαρακτηριστικό κόκκινο χρώμα και τις στρογγυλές λεπτές ταινίες που έμπαιναν μέσα στα κιάλια. Όλοι σχεδόν το είχαμε και κοιτάζαμε για ώρες στο φως τα μόνο 6 θέματα από τον κάθε δίσκο. Τώρα καταλαβαίνω γιατί το είχαμε όλοι...ε καθόμασταν φρόνιμοι όσο ασχολούμασταν με το view master.










Στο τέλος της δεκαετίας του 1980 άρχισαν να αλλάζουν πολλά, και αυτό που έφερε τις πρώτες αλλαγές και ήταν το πρώτο ίχνος της νέας εποχής ήταν αυτό στην φωτογραφία δεξιά. Μόλις αποκτούσαμε πια κάτι τέτοιο, χωρίς να το ξέρουμε τότε, αλλάζαμε εποχή. Βέβαια υπήρχαν και τα ATARI αλλά και η ΑMIGA 500 αλλά ήταν ακόμα πολύ δύσκολο να βρεις κάποιον φίλο που να έχει... την δεκαετία που ξεκινούσε πια όμως όλα θα γινόταν διαφορετικά...



Seeker Bow Team Μοιραστείτε το ελεύθερα, αναφέροντας μόνο την πηγή... και προσθέστε και εσείς ότι σας θυμίζει την παιδική σας ηλικία