Το βουνό του Ορφέα και του Διονύσου...Ταξίδι στην κορυφή του Παγγαίου

Παγγαίο, το βουνό του Ορφέα και του Διονύσου...

Το Παγγαίο όπως ξεδιπλώνεται μέσα από τα σύννεφα.

Ο ορεινός όγκος του Παγγαίου, δεν ανήκει σε καμία οροσειρά, είναι ένα βουνό που στέκει μοναχό του και αγναντεύει το Αιγαίο πέλαγος, τον Άθω και τις πεδιάδες της Δράμας και των Σερρών. Το ύψος του ανέρχεται στα 1956 μέτρα, ενώ διπλανές κορυφές δημιουργούν ένα ορεινό οροπέδιο που στην αρχαιότητα ο Διόνυσος λατρευόταν με ιερό το οποίο ήταν κτισμένο στην κορυφή, ενώ ο Ορφέας κάθε μέρα ανέβαινε στην ομώνυμη ορεινή κοιλάδα για να χαιρετίσει τον ήλιο, πρώτος από όλους τους θνητούς, με την λύρα του.
Γνωστός ο όγκος του βουνού σε περιεκτικότητα πολύτιμων μέταλλων όπως ο χρυσός και ο άργυρος έγινε η βάση του πλούτου των αρχαίων κατοίκων της Θάσου και μετέπειτα των Αθηναίων και των Μακεδόνων, μην ξεχνάμε ότι λίγα μόλις χιλιόμετρα από τις πλαγιές του βουνού βρίσκονται οι αρχαίες πόλεις των Φιλίππων και της Αμφίπολης, οικιστικά κέντρα που ο χρυσός και το ασήμι έφτανε σε αυτές και έδωσε την οικονομική άνθηση για να ξεκινήσει ο Μέγας Αλέξανδρος την μεγαλειώδη εκστρατεία του.

Ο σκοτεινός όγκος του βουνού μέσα από τα χρώματα
της αυγής.

Σε αυτό το ιστορικό και πανέμορφο βουνό η ομάδα μας, έχει ταξιδέψει όλες τις εποχές του έτους, παρουσιάζοντας το μέσα από την διαδρομή προς την κορυφή του αλλά και μέσα από τα μικρά πανέμορφα χωριά του, τα μοναστήρια του, ακόμα και τα κάστρα του. Ας μοιραστούμε λοιπόν μαζί σας αυτά που συναντήσαμε...

Προς την κορυφή...

Ανεβαίνοντας η φύση μας χαρίζει απλόχερα τα
χρώματα της.

Καλοκαίρι, τα χρώματα που συναντάς είναι μαγευτικά.

Ο δρόμος προς την κορυφή, είναι ένα ταξίδι μέσα στο πράσινο και σε εικόνες μαγικές, ενώ ταυτόχρονα είναι εύκολα προσπελάσιμος μιας που σχεδόν μέχρι την κορυφή είναι ασφαλτοστρωμένος. Η αρχή αυτού του δρόμου βρίσκεται στο χωριό Ακροβούνι, ένα μικρό οικισμό κτισμένο μέσα στις βόρειες υπώρειες του Παγγαίου εκεί που το βουνό ενώνεται με την χαμηλότερη σε ύψος οροσειρά του Συμβόλου, το χωριό αυτό το διαπερνά ο βόρειος οδικός άξονας του Παγγαίου, ενώνοντας πολλά μικρά πανέμορφα χωριά, όπως την Αυλή, την Μουσθένη και την Μεσορόπη φθάνοντας στην Εγνατία Οδό στον κόμβο του Στρυμόνα. 

Η διαδρομή μέχρι εκεί που τελειώνει ο δρόμος είναι 23 χιλιόμετρα, ενώ αν η οδήγηση γίνεται με 4Χ4 ο επισκέπτης μπορεί να φτάσει και μέχρι την κορυφή και από εκεί να αγναντεύει ένα απίστευτο τοπίο.... Αλλά μόλις ξεκινήσαμε αφήνοντας τα τελευταία σπίτια του οικισμού, έχουμε πολλά χιλιόμετρα μέχρι την κορυφή. Τα

Μέσα στο δάσος από Οξιές

πρώτα χιλιόμετρα της διαδρομής μας είναι η διάσχιση μίας μικρής κοιλάδας  με αγροτικές καλλιέργειες όπου μόλις ο δρόμος αρχίζει να ανηφορίζει φιδίσια στο βουνό, τις διαδέχονται ένα δάσος από βελανιδιές. Μετά τις πρώτες στροφές εισερχόμαστε μέσα στον κυρίως όγκο του βουνού όπου δεν έχουμε την αίσθηση της θέας και του τοπίου γενικότερα, αλλά θαυμάζουμε την αλλαγή των δένδρων και της φύσης, μιας που οι οξιές πια με τους ψηλόλιγνους κορμούς τους κυριαρχούν πια... 

Τα φύλλα έπεσαν περιμένοντας το χειμώνα.

Μέσα στο δάσος από τις Οξιές συνεχίζει ο δρόμος να ανηφορίζει αλλά η ομορφιά του τόπου αρχίζει να μας μαγνητίζει όλο και πιο πολύ. Σε κάθε φιδίσιο ανέβασμα, σε κάθε στροφή θέλουμε να σταματήσουμε, να περπατήσουμε και να βγάλουμε φωτογραφίες και τελικά αυτό κάνουμε γιατί η ομορφιά είναι πράγματι υπέροχη σε τούτο εδώ το μέρος. Κάθε στροφή και ακόμα ένα σταμάτημα στον ανηφορικό δρόμο. 

Φτάνοντας στην κοιλάδα του Ορφέα.

Έτσι περνάνε τα επόμενα χιλιόμετρα, μέχρι που συναντάμε τις λεγόμενες καλύβες, όπου βρίσκονται σε ένα ειδυλλιακό σημείο του βουνού και συγκεκριμένα εκεί που το Παγγαίο έχει δημιουργήσει μία κορυφογραμμή κατάφυτη από τεράστια δένδρα. Σε αυτό το σημείο περπατήσαμε στον διαμορφωμένο χώρο, γίναμε πάλι παιδιά κάνοντας κούνια και φάγαμε το κολατσιό μας κάτω από τεράστιους κορμούς έχοντας αγνάντι τους μεγάλους γκρεμούς και την πεδιάδα της Δράμας. 

Απότομα σημεία στο βουνό.

Ξεκινώντας πάλι την ανηφορική μας πορεία, λίγα χιλιόμετρα έχουν μείνει μέχρι το τέλος του δρόμου και αφού περνάμε και τις τελευταίες οξιές, το τοπίο αλλάζει - καθώς πλησιάζουμε πια τις κορυφές - το τοπίο γίνεται αλπικό, με τα δένδρα να δίνουν την θέση τους σε πόες και χόρτα και την θέα να απλώνεται χιλιόμετρα μακριά από το σημείο που βρισκόμαστε. Από την μία πλευρά βρίσκονται οι κορυφές του Παγγαίου και από την άλλη, το απέραντο γαλάζιο του Αιγαίου, ο Άθως, η Θάσος αλλά με καλή ατμόσφαιρα ακόμα και η

Ορεινή πεζοπορία στο βουνό.

Λήμνος και η Σαμοθράκη. 

Λίγα εκατοντάδες μέτρα ακόμα και ο ασφαλτοστρωμένος δρόμος τελειώνει μέσα στην κοιλάδα του Ορφέα που βρίσκεται ανάμεσα στην κορυφές Μάτι και Αυγό. Η κοιλάδα αυτή σε περίπτωση καταιγίδας λες και μαζεύει τους κεραυνούς σε αυτήν ένδειξη πως είναι το υπέδαφος πλούσιο σε μέταλλα, εξάλλου φαίνονται στην βάση της μικρής κοιλάδας είσοδοι στοών περασμένων δεκαετιών. Εδώ που ο Ορφέας ανέβαινε πριν χιλιάδες χρόνια να

Θέα από το ψηλότερο σημείο του Παγγαίου
Την κορυφή Μάτι

καλημερίσει τον θεό ήλιο πρώτος από τους θνητούς, βρίσκεται σήμερα ένα μεγάλο κτήριο, το ορεινό καταφύγιο όπως και εγκαταστάσεις ενός μικρού χιονοδρομικού κέντρου που όπως μάθαμε αργότερα δεν λειτούργησε ποτέ. 

Από το σημείο αυτό ξεκινάει και ένας δύσβατος δρόμος που οδηγεί προς την κορυφή και είναι προσπελάσιμος μόνο με 4Χ4 αλλά ταυτόχρονα ξεκινάει από την πίσω μεριά του ορεινού ξενώνα (ο οποίος είναι κλειστός) ένα μονοπάτι που οδηγεί

Ο Χειμώνας έφτασε και το χιόνι έκανε την εμφάνιση του

στον ίδιο προορισμό. Το μονοπάτι αυτό περπατήσαμε και εμείς ο οποίος από τα πρώτα μέτρα του μας οδηγεί στην άλλη πλευρά του βουνού που είναι πιο άγρια μιας που το Παγγαίο προς τις βόρειες κορυφές έχει δημιουργήσει απότομες πλαγιές και μεγάλους γκρεμούς. Σε κάθε μας βήμα θαυμάζουμε την ομορφιά της φύσης και την θέα προς την πεδιάδα της Δράμας αλλά και τις κορυφές της Λεκάνης, του Φαλακρού, του Λάι Λιά. Μέχρι την αρχή του μονοπατιού μας πήρε σχεδόν μία

Ακόμα μία χειμωνιάτικη εικόνα του Παγγαίου

ώρα οδήγηση και μέχρι την βάση της κορυφής που βρίσκεται σε μία ακόμα πιο ορεινή κοιλάδα, την τελευταία που θα συναντήσουμε η απόσταση είναι γύρω στα 30-35 λεπτά με ανηφορική αλλά όχι κουραστική πορεία. 

Η τελευταία ορεινή κοιλάδα είναι πράγματι πανέμορφη, έχοντας αριστερά την κορυφή και δεξιά μια ψηλή κορυφογραμμή που κόβεται απότομα με πανύψηλους γκρεμούς. Το μονοπάτι στο τελευταίο ανέβασμα το πολύ 200 μέτρων σε ύψος

Χωρίς αλυσίδες δεν μπορείς να προχωρήσεις στο
βουνό

μέχρι την κορυφή γίνεται από τον δρόμο, έχοντας την κοιλάδα στην δεξιά μας πλευρά. Η αλήθεια είναι ότι φτάνουμε στην κορυφή χωρίς μεγάλο κόπο μετά από μία αριστερή τελευταία στροφή που μας χαρίζει και την πιο μαγευτική θέα προς την θάλασσα αλλά και προς την ηπειρωτική χώρα. Στην κορυφή επίσης μαγνητίζει το βλέμμα μας η μεγάλη κεραία που την βλέπαμε στην αρχή του ταξιδιού μας αλλά τώρα που βρισκόμαστε ακριβώς από κάτω της καταλαβαίνουμε το μέγεθος της, το οποίο ξεπερνάει τα 40 μέτρα. 

Το νερό και το χιόνι σε αρμονία

Η επιστροφή μας στο αυτοκίνητο γίνεται μετά από συζήτηση που είχαμε μέσα από το βουνό και από βράχο σε βράχο. Δεν σας το συνιστούμε αλλά πραγματικά εμείς με προσοχή βέβαια αφού φτάσαμε στην κοιλάδα του Ορφέα πάλι νιώσαμε πάλι σαν παιδιά έχοντας χαμόγελα μέχρι τα αυτιά.

Εδώ τελείωσε το ταξίδι μας στο Παγγαίο?
Μα και βέβαια όχι. Θα σας πούμε μερικά πράγματα ακόμα για να κάνετε σε αυτό το βουνό, τα οποία θα τα αναλύσουμε διεξοδικά σε νέες μας αναρτήσεις γιατί

Και η ομίχλη έκανε την εμφάνιση της
δημιουργώντας μοναδικές φιγούρες.

πραγματικά αξίζουν την επίσκεψη και την προσοχή σας...

Τι άλλο έχει λοιπόν αυτό το μυθικό βουνό?

Έχει πολλά υπέροχα μονοπάτια τα οποία ξεκινάνε από τα χωριά που είναι χτισμένα στα ριζά του βουνού με τα πιο ξακουστά να είναι το Μονοπάτι της Μεσορόπης και του Βρανόκαστρου. Το πρώτο βρίσκεται στο ομώνυμο χωριό ενώ το δεύτερο ξεκινά από το Παλαιοχώρι προς το ομώνυμοι κάστρο.

Έχει πανέμορφα χωριά με γραφικά ταβερνάκια και διαδρομές στην φύση ξεχωρίζουμε τα χωριά Μεσορόπη, Μουσθένη, Αυλή, Παλαιοχώρι, Νικήσιανη...

Έχει στην περιοχή της Νικήσιανης ένα από τα μεγαλύτερα μοναστικά κέντρα της χώρας μετά το Άγιο Όρος και τα Μετέωρα, εδώ βρίσκονται 5 μοναστήρια με το μεγαλύτερο να είναι της Παναγίας Εικοσιφοίνισσας το οποίο είναι και από τα αρχαιότερα στον Ελληνικό χώρο κτισμένο από τον 4ο αιώνα μ.Χ. 

Φθινοπωρινή Οπτασία.

Έχει τον αρχαιολογικό χώρο της Αμφίπολης που τα τελευταία χρόνια γίνεται όλο και πιο σημαντικός και παίρνει την θέση που της αξίζει στην Ελληνική και όχι μόνο ιστορία.

Έχει υπέροχες παραλίες όπως την ξακουστή παραλία των Αμμόλοφων και της Σαρακίνας σε πολύ κοντινή απόσταση, αλλά και αρκετές κρυμμένες που πρέπει ο επισκέπτης να τις ψάξει για να τις βρει.

Σύντομα θα σας παρουσιάσουμε και αυτές τις περιοχές ξεχωριστά και θα μοιραστούμε τα μυστικά τους μαζί σας.

Τέλος ας μην ξεχάσουμε να σας αναφέρουμε ότι στην διάρκεια του χρόνου, γίνονται πολλές δραστηριότητες στο βουνό με κορυφαία την διοργάνωση του ορεινού αγώνα Paggaio Trail Mountain (περισσότερες πληροφορίες εδώ). Για περισσότερες πληροφορίες για την περιοχή και το βουνό μπορείτε να βρείτε και στον ιστότοπο του Δήμου Παγγαίου εδώ.